Veel gestelde vragen

Waarom voelt het soms zweverig?

Veel mensen vinden spirituele heling spannend of “zweverig”. Maar eigenlijk is het allesbehalve dat. Heling is eigenlijk juist aards.

Het gaat over jou, hier, nu en vroeger toen je klein was, Over wat jij als kind hebt meegemaakt, wat vastgezet in energie omdat je nooit hebt kunnen uiten.

Want als je in het heden getriggerd wordt en je reageert heftig, geïrriteerd of zelfs een beetje “kinderachtig”, dan is dat vaak omdat je op dat moment wordt teruggetriggerd naar iets uit je kindertijd. Een oud gevoel, een gemis, een pijn die toen geen ruimte kreeg maar nu alsnog naar boven wil komen.

Je onbewuste weet precies waar het vastzit. En je “systeem” je reageert eigenlijk nog steeds alsof je daar weer bent.

Spirituele heling is dus niet zweven, maar juist landen in je eigen lichaam. Iets wat heel natuurlijks is en normaals eigenlijk. Alleen… de meeste mensen leven vooral in hun hoofd. Niet omdat ze niet wíllen voelen, maar omdat ze simpelweg niet meer wéten hoe het moet. Het vermogen om écht te voelen is vaak onbewust afgesloten, uit bescherming, uit gewoonte, uit overleving.

Je herkent, voelt en heelt de oude lagen, zodat je in het nú kunt reageren vanuit je volwassen kracht, in plaats van je kindspijn.

Want de meeste trauma’s ontstaan in onze kindertijd. Niet omdat onze ouders het verkeerd hebben gedaan vaak wisten zij ook niet beter. Patronen worden nu eenmaal makkelijk doorgegeven. Je gaat het óf precies hetzelfde doen, óf je probeert het compleet anders. Maar ook dat laatste kan onbewust voortkomen uit trauma. Je denkt het te doorbreken, maar reageert eigenlijk vanuit een overlevingsmechanisme: “Zo ga ik het nóóit doen.” En dus kies je het andere uiterste niet vanuit rust, maar vanuit verzet of pijn of soms zelfs angst.

De basis blijft dan vaak hetzelfde. Het thema wordt nog steeds doorgegeven, alleen verschuift het van het ene uiterste naar het andere, overlevingsmechanisme , om het te overleven maar alsnog je eigen pijn niet te hoeven voelen.

Veel van die patronen gaan al generaties mee. We zijn verleerd om echt te voelen, ook omdat we veel in ons hoofd zitten.

Daar waar we niet begrepen, niet gehoord of niet veilig waren daar zijn we gaan overleven.

Het kan iets kleins zijn waarbij jij je door afgewezen hebt gevoeld wat pijn heeft gedaan maar wat je bijvoorbeeld vanuit schaamte weg gestopt heb waardoor je het niet meer zo makkelijk kan herinneren. We bouwen overlevingsmechanismen om de pijn niet te hoeven voelen, en vanuit daar gaan we leven. Doen alsof het er niet meer is. Sterk zijn. Doorzetten. Dit gebeurd dan onbewust.

Maar… wanneer je in het hier en nu wordt geraakt door een situatie die lijkt op “toen”, dan word je getriggerd.

Eigenlijk zit daar oude pijn onder, maar je reageert vanuit een overlevingsmechanisme bijvoorbeeld met woede, frustratie Vechten Vluchten Bevriezen Fawnen (pleasen)....

En ineens reageer je niet meer als de volwassene die je nu bent, maar misschien wel als het kind in jou dat zich toen misschien niet gezien, gehoord of veilig voelde.

Je reageert nooit zomaar heftig. Er zit altijd iets onder. En dát is precies wat “gezien” mag worden.

“Zolang je ergens (heftig) op reageert, is er nog iets in jou dat naar de oppervlakte wil komen”.

Je hebt al veel geheeld’? En toch voel je nog triggers?

Wat ik vaak hoor in de praktijk:

“Ik heb al zóveel gedaan, zoveel geheeld…”

En tóch komt er in de reading dan iets omhoog waar ze nog steeds tegenaan lopen wat vanuit oude stukken nog in energie aanwezig is.

Een trigger die blijft terugkomen.

Dat betekent niet dat je het niet goed hebt gedaan maar dat het trauma op energetisch niveau nog niet helemaal is losgelaten. Je kunt het mentaal begrijpen, je kunt er al jaren aan gewerkt hebben…Maar als je ergens nog sterk op reageert, je ergert of blokkeert dan zit daar nog iets.

Echte heling gebeurt niet alleen met je hoofd, maar via je energie.

En dát is precies waar ik op werk. Ik lees de energie vanuit intuïtie en zolang het nog leesbaar en voelbaar is is het nog aanwezig.

Hoe werkt het dan?

Ik stem me af op jouw energie, zonder oordeel, zonder verwachting.

Wat ik zie, voel of doorkrijg gaat vaak voorbij wat je zelf al hebt ‘bedacht’ of begrepen. Ik lees op zielsniveau en voel waar in jouw systeem nog iets vastzit ook als jij denkt dat het al lang geheeld is. Maar ook als het nog onbewust is.. wat naar je bewustzijn mag koemen. Wat ook vaak voor komt is een overlevingsmechanisme wat we na het helen van het trauma erover heen hebben geprogrammeerd ook dan kan je het niet goed door hebben. Waarbij het trauma dan dus ook niet geheeld is.

Soms tijdens de reading komt er een herinnering omhoog, een beeld, een fysieke sensatie of een oud patroon dat nog in je energieveld zit. Door het te benoemen en er bewustzijn op te brengen, komt er beweging en dát is waar heling “begint”. Niet vanuit denken, maar vanuit voelen.

Je hoeft niks op te lossen. Alleen open te staan voor wat je ziel je bewustzijn je laat zien.

Maar vaak vinden we dat eng of willen we niet naar de pijn waardoor er weerstand ontstaat , dat is niet erg maar wees je je ervan bewust dat juist daar nog iets zit wat je mag aankijken en helen… waar angst is is groei…

Ja maar ik heb die stukken allang geheeld?

Dat hoor ik vaak. En dat klopt ook op een bepaald niveau je hebt er misschien al over gepraat, het begrepen, er zelfs op gewerkt in eerdere sessies of therapieën.

Maar heling is gelaagd. Wat mentaal of emotioneel al is doorgewerkt, kan op energetisch niveau nog steeds vastzitten.

Als je ergens nog op reageert, je irriteert, bevriest, vermijdt of geraakt wordt…

dan is er nog een trilling in jou actief die gezien wil worden.

Niet vanuit je hoofd, maar vanuit je kernfrequentie.

Juist dát is het stuk waar ik op werk: niet herhalen wat je al weet,

maar voelen wat er nog resoneert en dat verzachten, ontladen en helen.

Kun je niet gewoon mijn trilling verhogen?”

Ik kan je helpen je trilling tijdelijk te verhogen door je chakras in balans te brengen. Maar dat is niet waar de diepere heling zit…

Echte heling vraagt dat je terug gaat naar juist die lage trilling omdat het daar moet oplossen. Je kan je trauma in een hoge trilling niet helen vanuit een hoge trilling Want jouw trauma’s zijn niet ontstaan in een hoge trilling.

Ze zijn ontstaan op lage trilling en frequenties van angst, pijn, afwijzing, schaamte of eenzaamheid.

Daar zit het vast. En dus moet je dáár zijn om het los te maken.

Als je die lagen overslaat, val je uiteindelijk altijd terug in je oude trilling. Situaties en triggers blijven zich herhalen, net zolang tot je het aangekeken en doorvoeld hebt. Niet omdat je faalt, maar omdat daar nog iets ligt dat gezien en geheeld wil worden.

Laag trillen is de sleutel tot de kern.

Niet om te blijven hangen in het zware, maar om het daar op dat diepste punt te ontmoeten, te verzachten en los te laten.

Pas dan kan je trilling écht veranderen. Van binnenuit. Blijvend.

Ik wil niet naar de pijn, dus ik laat het maar zo.”

Dat mag. Iedereen heelt op zijn eigen manier, op zijn eigen tempo. Boos zijn, wegkijken of even niets willen het hoort er allemaal bij.

Maar… als je écht van die herhalende situaties af wilt, dan is er uiteindelijk maar één weg: door het stuk heen waar het is ontstaan. Niet met je hoofd, maar met je gevoel. Want wat je vermijdt, blijft zich herhalen. Niet als straf, maar als uitnodiging.

Veiligheid is ook trauma

Wat vertrouwd voelt, is niet altijd gezond.

Als je jarenlang hebt geleefd vanuit angst, controle of emotionele afhankelijkheid, kan dát jouw ‘veilig’ zijn geworden.

En dan voelt loslaten ineens onveilig.

Zelfs liefde, rust of vrijheid kan dan bedreigend aanvoelen, omdat je systeem het niet kent.

Soms is het zelfs comfortabeler om in de slachtofferrol te blijven.

Niet uit onwil, maar omdat je daar al zolang zit… en het nieuwe nog onbekend en dus spannend is.

Verandering vraagt ook moed

Niet om iemand anders te worden,

maar om los te laten wie je niet meer hoeft te zijn.

Als je steeds opnieuw in situaties terechtkomt die niet prettig voelen zoals relaties die je leegtrekken, vriendschappen waarin je jezelf verliest, of patronen waarin je telkens terugvalt dan is dat vaak geen toeval.

Het is je ziel die je laat zien waar je nog iets vasthoudt wat niet (meer) van jou is.

Echte verandering begint pas als jij voelt: ik ben er klaar voor om dit niet meer te herhalen.

Niet met halve stappen, maar vanuit jouw kern. Omdat jij het zelf wilt en er klaar voor bent.

Ben je er klaar voor?

Boek je reading je ontvangt hem als PDF-bestand, afgestemd op jouw energie en proces.

Is het spannend?

Het kan spannend voelen om jezelf écht aan te kijken, maar je krijgt nooit meer dan je aankunt. Wat doorkomt, komt omdat je er klaar voor bent om het te zien of te weten.

Eigenlijk is het niet eng het raakt gewoon iets in je kern.

Vaak dragen mensen nog vragen met zich mee, zeker na het overlijden van een dierbare of een huisdier. Ook daar stem ik op af. Wat mag gezien worden, komt naar voren. Zodat jij verder kunt met heldere inzichten en een rustiger gevoel.

En of ík eng ben? Ik heb zelf nog nooit iemand gebeten, Energie lezen kan eigenlijk iedereen. Alleen zijn we het vaak afgeleerd we zitten te veel in ons hoofd, waardoor we moeilijker bij onze intuïtie kunnen.